De roos ontbloeit aan het kruis. De spiritualiteit van het rozenkruis greep me. De eenvoud van het kruis dat psychologisch geladen is met schuld, pijn en verdriet is door de tijd heen tot een nieuwe betekenis geworden.
Confrontatie. Opoffering. Erlösung.
Zicht op het wegblijven van bevrijding door iets dat de illusie van gescheidenheid in stand houdt.
In gebed schuld belijden is bevrijdend. Ik identificeer me niet langer met mijn zelfoordeel.